Falecemento de Xenaro.

A primeiros deste mes de Xaneiro faleceu Xenaro Cebrián, o noso amigo e consiliaro -inda que xa non exercese, seguía a ser consiliaro no noso corazon-.

O Venres 18/01/2013 ás 20:00 teremos unha celebración na parroquia dos Tilos, para celebrar a súa vida.

Non podo expresar mellor que Pepe Losada o que quero dicir así que o referencio e o copio:

http://blogs.21rs.es/losada/2013/01/03/un-canonigo-divino-para-el-cielo/

Jenaro y la verdad del camino

Seguro que en el cielo ya le han dado el trabajo de recibir a aquellos que llegan cansados del camino y necesitan un primer abrazo y una primera mano de bendición y de caricia en la misericordia…

Ha muerto de pie en el camino y para el camino… miles de corazones  por todo el mundo están sintiendo y añorando esa respuesta rápida y directa, que salía de sus manos para todos aquellos peregrinos a los que acogió con corazón de Padre  de Miseircordia, consuelo y ánimo, y con los que mantenía una relación fraternal, paternal y sobre todo esperanzada y consoladora- eran miles-. Para él, ser canónigo en la catedral de Santiago, en los últimos años de su vida,  era  un modo de entrar en la revelación del Dios de la vida y del camino, que se le iba presentando en cada vida  de los peregrinos, y en cada historia humana que se acercaba al final del camino con el deseo de un encuentro profundo y de una escucha sencilla y sincera que ayudara a entrar en la transcendencia de lo vivido en el caminar. A entrar en la mirada de la vida a la intemperie del silencio, de la soledad, de la dureza, y de la lucha por avanzar, ganándole luz al camino.

Hace unos meses era Pepe Alonso- consiliario de JEC yPX-  el que se nos iba rápido después de haber dado la vida, hoy mi homenaje y recuerdo es para Jenaro, ese consiliario diocesano de la JEC en Santiago de Compostela; un sacerdote entregado como nadie a la presencia  evangelizadora en el mundo estudiantil y juvenil. Lo conocí en su segunda etapa como consiliario en edad ya avanzada, pero siempre firme en el acompañamiento y en la fidelidad a los jóvenes y al mundo del estudio en el instituto y en la universidad. Valoro como me animó y ayudó a ser consiliario a fondo, sin dudarlo, optando sin más. Buscó apasionadamente que algún sacerdote siguiera con esta preocupación y dedicación a evangelizar el mundo estudiantil en su especificidad.

Su  ejemplo  fue de una entrega y una dedicación única; era capaz de hacer cientos y miles de kilómetros con tal de que algunos militantes estuvieran acompañados y crecieran en su formación y entrega al Reino de Dios y su justicia en medio del mundo. Recuerdo perfectamente aquellos militantes a los que acompañaba, por el hecho de que no estuvieran solos, aunque él se sintiera mayor y ya débil, cediendo todo protagonismo a aquellos laicos intrépidos y radicales que creían con ahínco en el Reino de Jesús.

Cientos de profesionales coherentes, críticos, maduros, participativos, y con gran experiencia  de Dios y de la Iglesia pueblan Galicia, España, y más lejos, sabiendo de Jenaro como  padre y acompañante siempre fie en los procesos que vivieron en el movimiento de la Juventud Estudiante Católica. Mostró un rostro de Dios animador y animado, amigo de la esperanza y de la transformación de la realidad. Siempre creyó que el reino avanza desde lo pequeño y  se va realizando en lo poco, cuando hay proceso de vida y de encuentro profundo con el propio interior y vida, con la realidad de la sociedad, y con la entraña del evangelio de Jesucristo, que ilumina y conduce a un juicio salvador y transformador de la realidad.

Junto a él aprendí a amar al mismo tiempo a la juventud y a la Iglesia, y a entender que somos fieles a la Iglesia cuando somos fieles a los jóvenes y nos entregamos a ellos, a la vez que somos fieles a ellos, cuando les ayudamos realmente a encontrarse con Jesucristo y con la comunidad eclesial como lugar de fraternidad y de vida auténtica.

Sé de su coherencia y de su espiritualidad profunda y constante, su testimonio de alegría, su generosidad y su entrega radical, por eso creo que desde el cielo , junto a Pepe Alonso, ya estarán pensando  cómo  ayudarnos a hacer el camino, y pensando cómo nos van a recibir cuando acabemos y lleguemos al monte del gozo de la vida eterna, para entrar por el pórtico de la gloria. Allí nos encontraremos el rostro del Padre bueno, y nos daremos cuenta de lo que se parecían a él Jenaro y Pepe. Los dos se han ido con el corazón infartado, roto, pero sobre todo acabados de tanto amar y querer, hasta lo último, hasta que el corazón ya no aguantaba más amor y se deshizo en cachos para ser siempre de todos.

 

A primeira do ano

12/01/2013
 
En Rianxo salí a las 3 30 con 144, 7,5 y aleta de 48. Salida side shore desventada y dificil. Dos bordos y medio planeando pero incomodo por causa de usar cabos de arnes mas cortos y no bajar un poco la botavara volvi a la playa con dificultades similares a la salida y para cuando estaba preparado ya no daba para nada de nada. [muro] [muro]Mi primera navegada con gps.Ya pondré el trak y la tremenda marca de velocidad [meparto] [meparto] [meparto] [meparto]

Correas de Pes !!

Ou, en linguaxe windsurfeiro, foot straps.

Xa conseguira planear unhas cantas veces dende a primeira, pero onte realmente asentei e disfrutei do que significa. Creo que o meu progreso ralentizouse por dúas causas: velas non suficentemente tensas no pe que se facían inestabeis e menos vela da necesaria.

As anteriores sesións  foran esperanzadoras, faltaba o día axeitado, que veu co norte que supostamente ía ser nordés.

Chegamos ás 9:00 am a Pobra do Caramiñal, co mar da praia lisiño lisiño. Fora da protección do porto, prometía Eolo un pouco máis de acción. Montamos perezosamente a vela de 6.5, para mandar de exploración ó peso lixeiro do equipo que estrenaba traxe 4/3 e non temía ó frio.

Cando estaba cerca das bateas apareceron os anfitrións. JuanP e Sanda xa pasaran pola Catia e por outra praia máis onde non se movía nada. A estela que deixaba Petrus indicaba que, polo menos a ratos, planeaba. Así que todos os presentes, en consonancia cos nosos pesos, optamos por “7 e algo” e nos puxemos a elo. Como levaba un rato de vantaxe, saín un pouco antes que os compañeiros. Aleta de 48, seguramente un pouco excesiva para a combinación 144 + 7,5 pero podía facilitar o planeo.

O vento subira un pouquiño na praia. Beach start, ou algo parecido, pero eficaz, e sáio para pasar entre o catamarán e o barco fondeados fronte á rampa. Antes do esperado estou fora da influencia do muelle e navego sen problemas, arnes enganchado, a unha velocidade razoable e bastante cómodo. Despois de dúas viradas aceptables -se non acaban na auga son aceptables XD- vexo as dúas velas dos compañeiros de praia un par de veces, unha en “fase de saída” e outra xa a toda pastilla, con esa seguridade que tanta envidia me da. En fín, ó meu que algún día o conseguirei.

E resultou ser hoxe!. Seguindo os consellos do meu fillo, busco a posición, meto rápido o pe de diante e manteño o planeo, inda que con dificultade. A postura a táboa e a vela non van equilibradas, pídenme a berros o pe de atrás. Meto o pe de atrás. O escarpín molesta, pero se consigue recolocar. A táboa amaga con aproar, pero apoiando na vela podo reconducila cos pes e manterme planeando. Pregúntome ¿Onde está a milagre de control prometida?… Pois 3 segundos máis adiante. A velocidade aumenta, aumenta outra vez, pero non tes a sensación de que vas saír disparado en calquera momento. Máis madeira, vou absorbendo os rebotes coas pernas e dirixindo a táboa cos pes, e fai máis ou menos o que eu quero XD. As oliñas debían ter un metro de alto e nunha delas dou o meu primeiro salto… Quero dicir que o conxunto formado por táboa, vela e pardillo levantouse, deixando en contacto coa auga como moito 1/5 da táboa, se non quedou tocando so a aleta. E agora ? -penso no aire-

…Pois agora nada!! Tomo contacto coa auga e sigo planeando contento e feliz, sorprendido do rápido que me vou achegando ás bateas. Inda que xa eran moitas emocións XD. Chegando a certa distancia da batea abro a vela disminuíndo a velocidade e salto en marcha da táboa. Estaba recuperandome das emocións e drizando, cando pasa Sandá cerca miña a toda pastilla. Levo tal susto que volvo caer á auga XD, XD.

Unha vez feito a primeira vez, consigo repetir varios bordos planeando. Achegome á praia a descansar un pouquiño e atopamos a Sanda e JuanP, que veñen de resolver un señor problema que seguro contarán no foro de totalwind ;-).

Vai concluíndo o tempo que temos autorizado para windsurf. Petrus mais eu decidimos facer un par de bordos antes de recoller. Saímos e comezamos a planear de xeito un pouco irregular -a primeira vez que non me adianta facil – . Cando queremos voltar, o vento sube de golpe e nos atopamos completamente pasados de vela. É unha sensación moi rara, como que “o vento entra polos dous lados”. Petrus consigue ir voltando, pero eu tardo unha etenidade en moverme uns metros, ate un banco de area que me permite descansar un pouco. Sandá -xa con 5,8 e pasado- faime compañía un momento e dime onde anda o meu fillo. Aproveito que o vento vaixa un pouco fago beach start e consigo avanzar ate a metade da praia. O resto tocou a pe, carrexando o equipo. Unha pena de final, pero so supuxo un pouco de cansancio extra.

Recollemos, mentras montan material de olas, casco incluído, e saen a seguir de marcha. Úneselles unha cometa que tamén parece estalo pasando en grande. Arrancamos para chegar a comer a casa Eu felíz de planear e Petrus preguntando cando imos recoller a súa táboa de 92 litros. :-).

Venta Material Windsurf

Poño á venta un equipo completo de windsurf. Esta mensaxe é para as fotos.

Vendo equipo completo. Puede valer para iniciar a un niño/adolescente o chica. El primer equipo de PetrusBoniatus (mi hijo), que le sirvió para empezar en esto.

Formado por:

Tabla bic e-large 135 litros, 263 eslora 69 manga. Tiene rayaduras, poco antideslizante y una reparación en uno de los cantos, realizada en casa de forma aceptable. Aleta de 36 cm.

Vela de olas Hot Sails Maui 3,5 m Luft 352-353 Boom 146-148 Mast 340/25/14 gastada pero en funcionamiento. Con variotop para adaptarse a distintas medidas de mastil.

Vela de olas IMPACT GunSails 4,7 m Mast 416 Loop C75. Boom 165 ICMS 20 bastante gastada pero en funcionamiento. Con variotop para adaptarse a distintas medidas de mastil.

Vela Gaastra Flow X1. 5.0
Con variotop para adaptarse a distintas medidas de mastil Con un camber y en buen estado.
No la he probado más que para montarla para la foto y la verdad es que me dio muy buena sensación.

Mastil Decathlon 430 SDM c45, ICMS 21 en perfecto estado.

Mastil Gun loop 370 SDM c25, ICMS 18 en buen estado. La base es un poco estrecha, he modificado el alargador B3 para que pueda entrar.

Botavara de aluminio B3-29 135-195, en buen estado. Con driza. SIN Cabos de arnes.

Alargador de mastil tipo bala SDM decathlon de 15 cm. Las anillas las retiré porque estaban estropeadas, lo uso como “base 0” para el mastil 370.

Alargador de mastil tipo bala SDM b3 de 30 cm

Base de mastil tipo bala, tendón BOGE.

Tensor una mano razd.

He ajustado y comprobado los variotops para montar las velas de la siguiente forma:

La 3,5 con el mástil 370 y la “base 0” decathlon.

La 4,7 con el mástil 430 y la “base 0” decathlon.

La 5.0 con el mástil 430 y el alargador B3

Quedan bien montadas, aunque hay que tensar con fuerza ;-).

De momento solo vendo el equipo completo, precio 450 €€.

En Galicia el precio incluye una hora de clase de montaje de las velas, siempre y cuando la entrega sea en las rías de Arousa, Noia, Cesantes o algún otro sitio a menos de 1 hora de Santiago donde se pueda navegar. Se puede ver en directo en los mismos lugares.

También envío a cargo del comprador. He buscado por internet en un par de páginas y no me dan precio para un bulto de más de 240 cm de largo. Supongo que rondará los 70 €