Venta da Starboard Kode Tufskin.
Estreamos saída dende o porto de Rianxo. Un día despois do descenso, montamos velas pequenas para non pasarnos, pero non chegamos 5 e 6,5. 92 e 111 litros. Despois da primeira volta subimos talla a 6,5 7,5 e xa bastante ben. Un tanto racheado pero uns bos bordos. Cheguei ó outro lado da ría, atopando un plano de auga espectacular nunha zoniña resgardada, onde descansaba un catamarán cunha pintaza excelente.
Un señor bordo a toda pastilla de volta a casa con pique incluído que gañóu o meu fillo, inda que eu cheguei antes a porto XD, XD.
O domingo 23 organizouse un descenso da Ría, no cal tiña serias dúbidas de poder participar. Lesións, falta de experiencia, un mes no dique seco…
Pero o fillo non tiña dúbidas, polo que tocou enrolarse na aventura. E alá nos plantamos, confiando na predicción e montando velas enormes 7,5 e 6,5 sobre táboas enormes 144 e 111. Cando estabamos para sair eu xa estaba rajandome, pero como Petrus non viña, tiven que arrincar con todo o mundo.
Estaba completamente imposible para a táboa. O chopy era leña continua en todo o corpo, e non vía a Pedro por nengún lado, case non conseguía ir ó través e moito menos ó largo.
Finalmente localicei a pedro na punta do capitan, onde decidimos voltar ó punto de partida en lugar de tentar baixar.
Aproveitei para probar 6,5 e 111 litros. Ía perfecto. Teño claro que con aquel material tería chegado a Pobra. Con moito esforzo, pero tería chegado.
A organización perfecta, tres veces se interesaron por min as lanchas e barcos. Daba moita tranquilidade.
En fín, para a seguinte o faremos mellor. 😉
Houbo regata de trainerillas na Pobra. ¡ Mecachis !!
La verdad es que la regada si me limitó. Si controlase, podría haber salido más allá del campo de regatas, pero me daba miedo incordiar en el momento más inoportuno, así que me quedé más atrás. De todas formas lo que me mató en la sesión fue el cansancio que tenía. No se porqué pero desde la primera planeada no podía con el alma. La edad no perdona. Decidí dejar el barco en el remolque para no perder lo progresado con la 111. Aleta de 38, vela 7,5 y unas cuantas planeadas, unos cuantos beachstar y waterstart (que verde sigo ) y para casita.
Por momentos se podría haber ido con 6,5, pero no llegué a ir pasado. Un poco más de tensión a la base y listo. Sesión aceptable, aunque arrastrado de cansancio