O meu primeiro xiro a contravento. 04/03/2012

Despois do período máis longo que lembro sen rodar -a última rodada documentada é do 27/06/2011- onte puiden retomar, con bastante éxito XD.

A  predición para o día era  peculiar pero clara: sur e choiva ate medio día e a partires de ahí norte coa súa habitual  ausencia de  auga  do ceo. Os  parafusos que necesitaba para as rodas chegaran o venres, e o sábado a media tarde cumprira os meus obxectivos de estudio. Visto o visto, decidín aproveitar as horiñas sen responsabilidades familiares do domigo para montar o buggy  pola mañá e rodar pola tarde.

Por  sorte, so quedaba por  reensamblar a orquilla coa tija, a roda dianteira e  as estribeiras. Estiveron bastante peleonas, pero finalmente avironse a razóns, e antes da tradicional comida familiar o coche estaba cargado para arrancar e listo.

No aparcamento xa está Oscar montando. Faime solemne entrega das camisetas “AEKB Tour”  e trapicheamos con liñas e mandos que me fan falla. Despois dunha montaxe un pouco accidentada, e do clásico comentario sobre que velas escoller, tiramos cara a praia seguidos dun paseante interesado en saber para que valen “eses tolos cacharros”.

Sacamos cooper 3,3 e bora 3,8.  Levanto a bora e decido que non é unha elección prudente dado o meu estado de forma. Oscar arranca mentres eu saco a Century 2.5. Ó lonxe vexo como Oscar baixa tamén de talla.

Desde logo é agradable rodar. Inda que hai un pouco de tráfico na area mollada  -dous cabalos, 3 cans, 8 paseantes- deslizo con tranquilidade cara a zona máis xenerosa en vento da praia….

Claro que despois de un par de longos…  ¡ quero un pouco de marchilla !!. O vento caera lixeiramente, o suficiente para ter que deixar as Century na zona técnica e retomar a elección inicial.

Coa bora no seu rango,  voltan as sensacións case esquecidas. A tracción lateral que obriga a tensar todo o corpo para manter a postura, as deribas que hai que reconducir facendo “contravolante”, a adrenalina que sube ó pasar dos 50 km/h… Todo sen esquecer a miña primordial labor de “sparring” do valor máis solido do kitebuggy galego. Repaso en ceñida (con 4 decímetros cadrados menos), repaso en empopada, repaso en viradas… resumindo: malleira total. Só unha efémera igualdade en través, sempre con esa sospeita de que me deixa gañar de vez en cando para terme contento.

Cando levabamos unha hora e pouco de sesión, a borregada da ría foi pastar a outros lugares. Oscar aproveitou a coiuntura para suxerir unha clase de contraventos. Despois de velo un rato, conseguiu picarme e decidín que era un bo momento para tentalo. Escollo unha virada a esquerdas, coa pendente da praia a favor. O intento, subo a cometa pero vou demasiado a modo,  a pesares deso, acado unha boa orientación,  a costa abaixo dáme  un puntiño e…. Eureka !! . Consigo completalo coa aprobación do maestro.

Os números da sesión son razoables, 30 km recorridos en hora e vinte en movemento, máxima de 58,1  km/h, un xiro a contravento. Cinguimos o posible  -que é pouco- cara o aparcamento, e nos recollemos xa case de noite.

Proxecto de Remolque

Esto do windsurf para dous -pai e fillo- é moi costoso en traslado de material, sobre todo saíndo dun garaxe que ten pouca altura => só unha táboa colle no teito do coche.

Debido a esto, está prácticamente decidida a adquisición dun remolque Ad Oc para estes menesteres, inda que no seu deseño terei en conta tamén a posibilidade de buggy.

Despois de consultar en un par de fábricas de remolques, parece claro por cal vou optar. Será un remolque dun so eixo, sen freno, con medidas de planta de caixa de 300×140 cm, e altura por determinar. Está pendente definir se o carrozo na mesma fábrica ou busco prezo para a caixa en fibra, sempre e cando saia máis barato, claro.

Optei en principio por unha altura de 85 cm, co seguinte deseño:


Dado que as barras de separación irán acolchadas, con un diametro de aprox 5 cm, suponse que os espazos serán de 27 cm de altura o superior, de 21,5 o intermedio e 28 cm o inferior. A colocación das táboas, velas, botavaras e mastros ven especificada no debuxo.

As barras superiores están pensadas con varios obxectivos: a) levar outras táboas se se necesita, b) cargar un buggy ou máis se non se abandona a outa afición c) Colocar o arcón Thule que temos para o coche d) Carga xenérica 😉 .

Paréceme máis versátil un deseño de 3 barras transversais.

As lonxitudinais traseiras están pensadas para apoiar o eixo dun buggy e podelo suxeitar sen problemas. Eso si, é necesario que a distancia entre as rodas traseiras sexa de máis de 140 cm. En caso contrario, haberá que quitarlle unha roda ;-). Tamén pode amarrarse unha táboa de chapa marina ó longo, para desprazar a roda dianteira do buggy.

Quédame a dúbida de si compensará tentar “apretar” un pouco máis para meter outra táboa máis

Rodada 26/05/2011

Miniresumen del Jueves.

Antonio, Pistone y Papaventux. Los tres compartiendo playa con una marea pequeña. Broza 2, Samurai 2 y Century 2,5 (pasadisimo) vampir 1,8 (corto por causa de las líneas). 45.8 km recorridos. 61,2 de máxima, 1:51 en movimiento. Despiste de Antonio y mío con enganchón que acabó en rotura de líneas.

A 70 km por hora.

Ni un hectómetro por hora más ni menos.

Así quedaba el gps, dando fe de la máxima velocidad que he alcanzado nunca en kitebuggy.

El día se anticipaba para un record personal de este tipo, con predicciones de viento de gran variabilidad, entre 16 y 25 nudos, tipicas de escoger vela y despues ir muy pasado.

De hecho, cuando estaba ya en la playa, a la vista de lo que soplaba, volví al coche a por la 5,2, por si acaso. A la vuelta, a modo de contestación y con la bora 3,8 montada, el viento levantaba la arena por momentos.

Venga   !!!. Salgo con 3,8 de empopada sin ningún problema y a buen ritmo. Apercibido por el señor Pistone, examino la renovada orografía antes de empezar a darle caña. Cinco largos muy bien, hasta que Eolo decide darme un aviso: al girar y empezar a ceñir derivo sin remedio hacia la arena seca, donde lo sigo haciendo hasta que freno la bora encima de las dunas.

El que avisa no es traidor, así que me doy por enterado y saco Century 2,5. Y a seguir. Al principio deseando tener una 2,8, al poco convencido de tener la vela adecuada. Día bronco, con rachas que de golpe desplazan lateralmente los 125 kilos del conjunto buggy+piloto. Busco los máximos apurando las frenadas al borde del agua. El viento se estabiliza en la zona de más fuerza, obligandome a bajar talla por segunda vez.

Más cómodo con vampir 1,8, aunque las líneas eran un pelín cortas. Un día de estos tengo que reorganizar velas y líneas . Busco de nuevo máximos de velocidad, pero creo que empiezo a estar muy muy cerca de mi límite, por lo menos en esta playa.

Aunque hay ganas de seguir, tengo muchas cosas que hacer en casita y la familia espera. La subida de la marea ya se empieza a notar, y el cansancio también, así que a las 11:00, después de 3:30 horas en la playa, decido ir recogiendo.