Escapada a Baiona

Moi boas. Achégovos unha posible excursión a Baiona, baseada na que fixen coa miña esposa o outono e 2015. Está pensada para saír cediño de Santiago, sobre as 9 da mañan, inda que tamén pode facerse saltándose Santa Tegra e indo directamente a Oia a comer.

Santiago-Oia. Autopista con pouca historia, inda que as vistas da ría de Vigo son impresionantes para o copiloto, mentres o piloto mira á estrada.

Unha vez que se sae á xeral de Baiona a A garda, o paseiño é de paisaxe impactante e agreste. Mar e pedras, fundamentalmente.

https://goo.gl/maps/Tgnb6FRMXT22

Baiona_1

Ata Santa Tecla: 2:10 horas. 153 kilómetros.

https://goo.gl/maps/B9NZKkCMQhq

Se madrugáchedes e ides a Santa Tecla, teredes doble ración de paisaxes, coa desenvocadura do Miño dende o alto da montaña como plato forte. A volta pola montaña ate Oia, ten tamén interés para quen lle guste conducir por curvas. Ollo co mareo dos copilotos ;-), pódese requerir biodramina.

De Santa Tecla a Oia  32 km, 52 minutos.

https://goo.gl/maps/cxFePhtHsGF2

Baiona_2En Oia, tapería A Camboa. Reservar se se queren vistas. Nas páxinas amarelas aparece o tf 😉

Vistas dende Oia:

20151128_145532.jpg

Despois de comer, xa toca ir apaciguando, así que directos o hotel.

Parador. Si o si, habitación superior. Hai que buscar unha boa oferta, pode saír sobre 120 € 130€. Con “pequeno almorzó”, para disfrutar da habitación ata  las 12 ;-). É caro, pero francamente nos o disfrutamos moitisimo. Habitación a temperatura ideal, vistas impresionantes, cama cómoda e amplia, edificio interesante,…

Vistas dende a habitación do Parador, e paseando polo entorno.

20151129_104257_14693.jpg

20151128_175610.jpg

Inda que non esteas aloxado, pódese ir a cafetería do Parador, que paga a pena.

Unha vez instalados no hotel, descansados ou animados, según lle cadre, podemos enfocarnos no que nos ofrece Baiona.

Imprescindible paseiño polas muraias do parador. Se vai calor podemos pensar nas praias cercanas:ó lado do clube náutico ou xa mirando a mar aberto a que hai do outro lado do parador, ou na piscina do parador.

Podemos escoller paseo según mellor nos pareza, e deixar algo para o día seguinte.

A zona agreste é cara o sur, por onde xa pasamos en coche. Hay un carril bici e aluguer de bicis (la pedalería) en Baiona, se nos apetece mais esta opción. Ollo con ir demasiado lonxe.

Ata cabo Sieiro é de sobra 😉

https://goo.gl/maps/zABnwyji3ur

Baiona_3

A zona mais urbana da costa está, evidentemente, cara o outro lado. O paseo é acolledor, llano e moi moi fácil de andar. Non hai escusa para non ir ate ó camping, a Nigrán, e se se está con moito ánimo, chegar a Praia América.

Nesta zoa hai voo de parapente e paramotor. Con un pouco de sorte pódense ver dando colorido ó ceo.

https://goo.gl/maps/YAZ2U8sVF762

Baiona_4

20151129_131929.jpg

Con todo esto xa debe tocar ir de cea. Sen dubidalo, á rúa dos viños. Unhas tapas e unas racións a maiores e xa imos de sobra, prezos similares ós de Santiago. Nota: hai un unha churrería que se ve moito, pero a min non me gustaron nada os churros. Non paga a pena o que engordan en comparación co que saben.

Para a juerga nocturna disque hai varios sitios. Quen se anime terá que buscar por interné u preguntarlle a outro mais festeiro.

Ó día seguinte toca levantarse con calma tomar o desaiuno e voltar para a cama ate que sexa hora de deixar a habitación XD, XD.

Despois pódese optar polo que quedou sen ver do día antes, ou tirar cara Vigo a a completar a excursión.

A dolorosa:

A viaxe en coche: 50€ ida e volta contando peaxes e gasolina.

A comida: depende do esixentes que sexades e o que pidades. Nos somos moderadiños e gastamos 30€

A cea e os viños: Cálculo similar. Por 40€ dúas persoas sen problema.

O parador: O mais duro de pagar. De 120 a 130 pola noite e o “pequeno almorzó”. Paga a pena, pero hai que buscar unha oferta. É necesario que teña cancelación: Imaxinade que ven mal tempo e hai que ir de todas todas…

Como xa comentei antes, dende meu punto de vista paga a pena a inversión.

Cafeses e refrescos a maiores: o de sempre, ponlle 10€ ó día.

Comida do segundo día: Non fixen proposta, pero se inda estamos en baiona, repetiría na rúa dos viños ;-), cos 40€ de máximo

 

Total: 300€ polo finde. Nos na práctica gastamos menos –sobre 270)  polas comidas, que nos saíron mais baratas, pero eso xa depende de cada un ;-). Pódese coller a bici e comer menos, como cura de adelgazamento

 

PD: dedicado ás Raíñas

Os bares en Noiteboa

Encantanme os bares pechados en Noiteboa.

Os empregados e empresarios que traballan duro para ofrecernos unha mesa, unha comida, unha tapa, un vinito, que tanto disfrutamos e agradecemos, tomanse un descanso. A súa vocación de sevizo volcase nos seus, dedicanse tempo, mimos e cariño. Hai uns minutos, paseando por Santiago, antoxouseme un símbolo desta festa por un neno que veu a servir a humanidade.

Bo Nadal

wpid-20141224_200558.jpg

Sobre os touros e outras cousas

Reproduzo este artigo que lin de casualidade no Correo, e que me pareceu interesante:

El Parlament catalán va a prohibir los toros en su tierra. A ojos de muchos diputados, el bicho tiene un aire facha que no merece un solo pase. Y tal y como se estila en muchas comisiones, las posturas ideológicas se barnizan de legitimidad con el apoyo de testimonios más académicos. Por eso han pasado por el Parlament toreros, apoderados, veterinarios, escritores o filósofos. Aunque no soy aficionado a ese festejo, he seguido con atención las intervenciones y he encontrado ideas sugestivas en muchos abolicionistas.

Pablo Lora, profesor universitario, cree que prohibir el ultraje a los toros es “una interferencia legítima del poder público. Su pervivencia muestra la esquizofrenia moral que padecemos”, y se pregunta, “¿qué dirán de nosotros dentro de unos años?” El filósofo Norbert Bilbeny apuntó que “la libertad no excusa la tortura. Ya hay demasiado mal en el mundo, no añadamos más”. Para el veterinario Enrique Zaldívar “prohibir los toros hará una sociedad mejor”. Otra defensora de los animales, Carmen Méndez, enfocó el debate, “que no es político, sino moral y ético”.

La escritora Espido Freire no admite justificación para “el sufrimiento y muerte reales. Me niego a que determinados valores se perpetúen”. Vicente Moreno, militante contra el maltrato a los toros, pidió a los políticos a que “peguen un salto y pongan fin a esta crueldad”.

Ahora le propongo un sencillo ejercicio: vuelva a leer este artículo y sustituya la palabra toro por feto. Si no le chirrían unas cuantas cosas, sinceramente, hágaselo mirar.

Eu co tema touros son un tanto indiferente. Evidentemente non o sou con respecto do outro asunto tratado no artigo…